رابطه بین پروتئینهای محلول و مقاومت به سرما در گندم با استفاده از رگه های جایگزین و تجزیه به عاملها

تنش های زنده و غیرزنده محیطی همیشه عامل کاهش کمیت و کیفیت محصولات زراعی می باشند. شناسائی ژنهای مقاومت به سرما در گندم و خویشاوندان آن دراصلاح برای مقاومت به سرمادراین گیاه حائز اهمیت است. برای بررسی رابطه بین باندهای پروتئین و مقاومت به سرما ابتدا با استفاده از رگه های جایگزین متقابل بین واریته های شاین و ویچیتا، کروموزمهای مؤثر در صفات مربوط به مقاومت به سرما تعیین شد. برای این منظور 42 رگه جایگزین و والدین آنها در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با دو تکرار در مزرعه کشت شدند. و پس از ورنالیزاسیون، با انتقال طوقه از مزرعه به آزمایشگاه، صفات بقای طوقه، وزن تر طوقه و درصد آب طوقه اندازه گیری شد و در یک آزمایش جداگانه رگه های جایگزین در گلدان کشت و جهت ورنالیزاسیون به مدت 7 هفته در دمای cْ4 قرار داده شدند و سپس پایداری غشاء در دمای cْ13- اندازه گیری شد. پروتئینهای محلول در برگ رگه های جایگزین شاین در ویچیتا در شرایط ورنالیزه، استخراج و پس از الکتروفورز به روش sds-page ، شدت باندهای پروتئین از طریق دانسیتومتری اندازه گیری شد. ضرایب همبستگی و تجزیه به عاملها نشان داده که کروموزمهای b3، d5 و a6 از ویچیتا بیشترین حساسیت را در شاین، و متقابلاً کروموزومهای d5، a5، d4 و a4 از شاین به ترتیب بیشترین مقاومت را در ویچیتا ایجاد کرده اند و باندهای پروتئینی 32 و 42 کیلودالتن همبستگی معنی داری با مقاومت به سرما نشان دادند و روش تجزیه به عاملها نشان دادکه کارائی زیادی در تعیین کروموزمهای مؤثر در یک صفت کمی توسط رگه های جایگزین دارد.